บทที่ 478

"เช่นนั้นก็ยินดีกันเจ้าด้วยในที่สุดก็สมปรารถนาแล้ว”

ซือลั่วกล่าว

เจิ้งจยาเนี่ยนหน้าก้มหน้าด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

ในไม่ช้าอาหารก็เสร็จเรียบร้อยทุกคนมองทิวทัศน์พลางทานอาหาร สบายใจอย่างยิ่ง

ในเวลานี้เอง อิงหานกับองค์รักษ์หลายคนก็วิ่งเข้ามาด้วยความปิติพร้อมกับถือไก่ป่าหลายตัวไว้ในมือ

ซือลั่วตาเป็นประกาย ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ